Τι όμορφο να περιμένεις

Μια ζωή να περιμένεις,

να περιμένεις να μεγαλώσεις,

να φύγεις, να γυρίσεις,

να έρθει, να περάσει

-ο φόβος-

να αγγίξεις, να σ’ αγγίξει.

 

Να περιμένεις

τη νύχτα,

το τέλος,

την αρχή.

 

Να σε περιμένει.

Ιστορίες

Σε κοίταζα ώρες, μα δεν σε γνώριζα,

εσύ, ο γνωστός μου ξένος να με παρασύρεις

σε μικρές, ανίκανες, ανοργασμικές ιστορίες

που αγκομαχούν η μία πάνω στην άλλη

και να ξεγυμνώνεις το μυαλό από τη φαντασία

και μόνο ένα πορτοκάλι να ντύνει το κορμί με πόθο

κι έτσι καταλαβαίνεις πως έχεις κατέβει από το τρένο

-σε κατέβασαν-

κι ύστερα περιμένεις ένα άλλο τρένο,

που θα σε πάει μακριά, όμως δεν ξέρεις πόσο μακριά,

δεν ξέρεις σίγουρα, αλλά δεν έχει σημασία…

….που είναι ο επόμενος σταθμός?